ZORGEN OM DE OMGEVINGSWET/ WIJ GAAN DOOR/ WETHOUDER HEKKING GEDRAG

| jaar 3 | nummer 102 |

| 17-04-2016 | 09.00 uur |


 

| ZORGEN OM DE OMGEVINGSWET |  

 

IMG_0603In wat tegenwoordig in de gemeentelijke termen Beeldvorming 2 heet, werd de gemeenteraad in de Bowling & Resto-Lounge Bergen op Zoom in de Zeeland door Co Verdaas voorgelicht over wat de nieuwe omgevingswet voor de gemeente gaat betekenen. De nieuwe omgevingswet geniet in de Tweede Kamer een breed draagvlak. Het was een enthousiast verhaal.

Veel milieuwetten worden gebundeld in een nieuwe wet en dat maakt alles eenvoudiger. De kern van het betoog kwam er op neer dat de oude milieuwetten veel goeds hebben gebracht en de milieukwaliteit de afgelopen dertig jaar aanzienlijk is verbeterd. Maar het is allemaal ingewikkeld geworden en het begint te knellen. Met deze wet wordt alles makkelijker en het biedt initiatiefnemers en de gemeenteraad veel meer ruimte!

Het is zonder meer waar dat milieuwetgeving beperkend werkt op wat mogelijk is. Maar ze beschermen ook de mens en de natuur tegen aantasting van het leefklimaat. Er zijn regels voor beperking van de aantasting van ons landschap, geluidsoverlast, trillingsoverlast, de lozing van afvalwater of afvalstoffen in lucht, water en bodem. De omgevingswet beoogt dat bij nieuwe initiatieven gekeken wordt naar de optelsom van milieuaantastende factoren bij een plan en niet meer naar iedere factor afzonderlijk. Dat klinkt aantrekkelijk maar roept wel een aantal vragen op. Hoe weeg je nu bijvoorbeeld de vermindering van de geluidsoverlast tegen de verslechtering van de waterkwaliteit? Of de verbetering van de biodiversiteit ten opzichte van de achteruitgang van de luchtkwaliteit? Of de verslechtering van de kwaliteit van het landschap tegen het economisch voordeel van  het transport van stroom door een bovengrondse krachtstroomnet en daarbij betrekkend de gezondheidsrisico’s?

Het plus punt is dat het minder kost omdat er minder onderzoeken nodig zijn. Met de huidige reeds beschikbare onderzoeken was de kennis in huis om alle afwegingen te maken. Hierdoor konden miljoenen inverdiend worden. Dit lijkt mij een race naar de bodem als het gaat om de milieu- en leefbaarheidsomstandigheden. De gemeenteraad krijgt meer bevoegdheden om daar een afweging tussen te maken. Als ik kijk naar de verlekkerde reacties van diverse collega’s zie ik de bui al hangen. Straks mooie evenwichtige plannen waarvan de elementen die het milieu belasten snel uitgevoerd worden en de plannen die dienstig zijn aan de milieudoelstellingen op de lange baan worden geschoven. Want die kosten vaak meer geld. In mijn water dagboek schreef ik over de PAS (Programmatische Aanpak Stikstof). Daar doet zich het zelfde principe voor. Op basis van de natuurbeschermingswetgeving is feitelijk in veel gebieden geen ontwikkeling van nieuwe economische activiteiten die leiden tot extra uitstoot meer mogelijk. De provincie erkende, bij monde van één van de presentatoren, dat door het (beperkt) toestaan van een aantal nieuwe activiteiten voor deze stikstofuitstoten een hypotheek wordt genomen op de toekomst. Vandaar dat een fors aantal maatregelen tussen nu en 2021 genomen moeten worden om de belasting/gevolgen van/op een aantal Natura 2000 gebieden terug te brengen.

Ook daar worden tegen de wettelijke regels in activiteiten en bouw toegestaan in het vertrouwen dat daarna in de buurt de verslechtering gecompenseerd wordt. Gelooft u het? Ik heb er niet zoveel vertrouwen in. Het lijkt op eerst het zoet daarna komt het zuur. In de politiek is dat niet de betrouwbare volgorde. Politici delen graag cadeautjes uit ‘het zoet’ en laten het zuur vaak aan de volgende generatie bestuurders. Met vaak de gedachte ‘na mij de zondvloed’ of ‘wie dan leeft die dan zorgt’. Een soort Belgisch scenario.

Louis van der Kallen

 


 

| WIJ GAAN DOOR |  

 

huiskamerAl zo’n tien jaar sta ik met regelmaat op het Zuivelpleintje met mijn praatpaal. Vroeger zomer en winter door, maar met het klimmen der jaren doe ik dat nu alleen nog als het boven de tien graden is en droog.

De BSD hecht een groot belang aan de contacten met burgers. Het zijn immers de burgers en bedrijven waarvoor wij ons in willen zetten. Daarom heeft de BSD een nieuwe manier van spreken met de burgers gestart. Huiskamergesprekken. Dat kan in uw huiskamer, maar ook in onze mobiele huiskamer waarmee wij de komende jaren met regelmaat op marktdagen en zaterdagen voor de inwoners van onze gemeente klaar staan.

Natuurlijk zijn suggesties van mensen van buiten onze gemeente ook welkom. Ons team staat open voor een gesprek over ieder denkbaar onderwerp. Ook als we er als politiek niets mee kunnen. Als u ons ziet, loop gerust eens binnen of ga met mij bij mijn praatpaal het gesprek aan. Wij luisteren graag naar u en uw ideeën.

Louis van der Kallen

 


 

| WETHOUDER HEKKING GEDRAG |  

 

hekkingDe omgevingswet wordt waarschijnlijk in 2017 of 2018 ingevoerd en de commercie bruist nu al van de ideeën die met enthousiasme door delen van de politiek worden omarmd. Zo steunt het G32 – stedennetwerk een pleidooi van de bouwsector om een einde te maken aan de zogenoemde ‘rode contouren’, de harde grens waarbuiten gemeenten niet mogen bouwen. In het essay ‘Geef wonen de ruimte!’ presenteren bestuurders van steden en grote investeerders hun gezamenlijke visie op het woonruimtevraagstuk. Als vrije jongens onder elkaar!

Kernelementen uit de visie zijn onder meer: geef ruimte aan wonen, laat meer over aan de markt en vervang de rode contouren door groene contouren. Het idee daarbij is dat je niet de bebouwing moet begrenzen, maar de te beschermen natuur moet afbakenen. Alles buiten de groene contouren staat dan open voor woningbouw. Zitten we hier nu echt op te wachten? Is ons kleine landje al niet genoeg beroofd van haar mooie landschappen? Moet de natuur, die ons nog rest, een bloempotnatuur worden? Gaan we België achterna, waar de rijken met hun potsierlijke bouw het landschap vrijwel verwoest hebben?

Bouwen is en blijft nodig maar laten we eerst de verrommeling opruimen. De ruimte in ons land is schaars. De natuur is ook schaars. Men schijnt de woningmarkt op te willen porren door vrijheid, blijheid en de markt mag dan bijna alles. We beschermen dan alleen nog de bloempotnatuur. De illusie bestaat dat de woningvoorraad stevig met een half tot één miljoen woningen erbij tot 2030 zou kunnen groeien. Ik denk dat de lage rente de bouwsector en de grote steden naar het hoofd is gestegen. Koortsige koppen die denken dat de bomen weer tot in de hemel gaan groeien en dat er vele honderdduizenden nieuwe gezinnen gehuisvest moeten gaan worden. ‘Wij verzinnen die woonruimtebehoefte niet, we merken het om ons heen’, zegt wethouder Fackeldey van Lelystad in een toelichting. “Er is lang niet gebouwd door de bouwcrisis en daar zien we nu de gevolgen van: schaarste in diverse segmenten. In Amsterdam en Utrecht stuwt dat de prijzen alweer omhoog en dreigt opnieuw oververhitting van de huizenmarkt.” Dat zou best kunnen kloppen. Maar misschien is het beter die ‘oververhitting’ te bestrijden met meer aandacht voor de buiten de Randstad gelegen regio. Door betere infrastructuur en spreiding van diensten die zich nu in de Randstad concentreren. De rest van Nederland mag straks met de reeds nu beschikbare bouwgronden (binnen de rode contouren) blijven zitten.

Het wordt tijd dat Bergen op Zoom stelling neemt. Roosendaal deelt de visie van de G32. Dat kan betekenen dat in Roosendaal straks overal, dus ook in het buitengebied gebouwd kan gaan worden en Bergen op Zoom met zijn bouwgrond blijft zitten. Misschien wordt het tijd voor een gerichte actie richting tegen dit soort wethouder Hekking uit Juinen gedrag van onze buren.

Louis van der Kallen

 


 

| EEN OVERBODIG BORD KAN WEG! |   

 IMG_0572

Louis van der Kallen

 


 

| VERZONDEN BRIEVEN |

 

14-04
EX ART. 39 VRAGEN TEKORTEN GEBOUW-T

 


Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *